gobi

08.06.2011  Vanaf Altaj zitten we in de Gobi-streek en dus al vanaf hier verder.

Tot over een week hoop ik in UB!

10.06 : We zijn gearriveerd in Bayankonghor. Vanaf hier wijken we af van de geplande route. i.p.v. naar het noorden door de bergen rijden we de gewone route naar UlaanBaatar.

Het is nog steeds vanaf de grens zwaar terreinrijden, erg vermoeiend. Soms 40 Km./uur. Nu nog zo'n 660 km. tot UB. De kaart geeft aan dat we over zo'n 100 km. vanaf morgen paved road hebben. Hopen dat dat ook zo is zonder al te veel gaten en wasbord-effect.  

De auto loopt prima en het einde van de route in Mongolie komt in zicht. Dan hebben we nog 3 weken in UB. met uitstapjes daar vandaan en we moeten onze visa verlengen + de auto wassen en klaar maken voor transport naar [hoogstwaarschijnlijk] Nagasaki! Daar kwamen 400 jaar geleden de eerste Ollanders ook aan, niet waar. Vanwege die 400 jaar = er ook geen visum nodig voor Japan.

tot zover! De groeten allemaal.

Eric & Ad.

Altay is een byzondere plaats met de eerste boeddha-tempel en erg vriendelijk
volk. Gelijk dat Boeddhistische...

met in de buitenwijken
allemaal gerren voor
de iets minder bedeelden.

Zo wonen zij,
ff over het hek
geschoten.

 tempel op heilige berg.

In de tempel bevind zich natuurlijk een boeddha-beeld. Helaas was de deur op slot, maar er bevond zich een klein kijkgaatje!

mooie kleuren toch.
met de magic-button...

en spelende meisjes van
het dorp.

En hier dan het kijkgaatje!

Het is overigens 08.06.2011.

vanaf de tempel de stad Altay.

 plaatselijke jeugd...

wordt vermaakt door Ad z'n kunstjes.

Zoals in elke stad is de zwarte markt een leuke plek om te vertoeven.
En om dan daar in een restaurantje wat te eten is de uitdaging.
Plaatjes kijken op de muur, aanwijzen wat je wilt en dan is er uiteindelijk maar 1 gerecht wat ze in huis hebben. Schaap, schaap of schaap.

 

Ad heeft echter nog wel zin in een toetje. rechtsdraaiende yochurt
met een aroma van wild vlees. Erg lekker.

En er wordt wat afgesjauwd met vlees!

Maar daarna beter met de 
taxi naar huis!

Je ziet hier veel dat de mensen het rustig aan doen.... 
Zouden ze in Nederland ook eens aan kunnen denken.

Uitreiking van de schooldiploma's

In de worstel-sporthal.
We zijn weer op tijd.
Faculteit van de geneeskunde.

in het plaatselijke museum waar geen foto's mogen worden gemaakt
Is het sjamaangebeuren voor mij het meest interessant!

Originele kledij + drum.

Transportmiddelen zijn vaak erg mooi geladen.

Volgende dorp : 

Een pietoresk binnenkomen...

Voor 't plaatsje Bömbögör zien we een draak liggen!
Mooi landschap.

In het dorpje de eerste
tweeling gespot van de
hele reis!

Er is leven genoeg in dit kleine plaatsje. Dat blijkt ook later op de avond/nacht wel.

Ook dit is een straat.
Toch fijn zo'n 4x4.

We logeren bij een super vriendelijke familie die echter onder in het restaurant
een karaoke-afdeling hebben [wat erg gebruikelijk is in Mongolië] die na later
blijkt de hele nacht te gebruiken is.

We moeten meeëten voor we gaan slapen met de kinderen.

Rijsten/noedels-brij met schaaaaaaaaap!

Weltrusten.           

Volgende dag na weinig slaap vanwege de karaoke en het zatte volk wat keer op keer aanklopt voor weer een fles wodka,
rijden we naar Bayankhongor. Inmiddels hebben we een lekkende koppelingcylinder.

                                                                    Dit is werkvolk wat wel door moet werken. nl. vrouwen.... sorry, 't is zo! rechter foto.

De oudjes zitten te kletsen
op de zwarte markt.

.....Het stadje ligt in een mooie vallei.

De ouderen klitten wat bij mekaar...

En de jongeren komen er ook wel.

Op de zwarte markt kun je je geld verliezen met poolbiljart. Veel gokkers hier.

                                                         

Zonder klandizie, tijd voor een dutje!

Maar wel skon um te zien!

En dan de volgende dag met een goeie nachtrust richting Arvaikheer, wat afwijkt
van onze route vanwege het dieselprobleem. Maar we krijgen echt een kadootje.
500 km. voor UlaanBaatar, na zo'n 1500 km. alleen maar zand, rotsen, gravel, stenen en sporen volgen als wegdek komt er een schitterend (glad....meestal) wegdek. Nu geen schrik meer voor lekke banden en met 90km./uur is het lekker rijden door zo'n vallei.

UlaanBaatar = in zicht!

lunch bij een familie in een ger.

En dan nog eerst ff een nachtje in een gerkamp in een schitterend natuurgebied : Mongol Els.

Dit is een gebied met kilometers-lange zandduinen waar je echt een woestijn-gevoel krijgt. Voor hogere en kale zandduinen moet je in de gobi-woestijn zijn.
Iets zuidelijker.

Maar hier is iets te zien
waar ik eigenlijk onbewust
naar op zoek was!!!
laaaaater....

Eerst worden we verwelkomt door mannen met patronen.

De Daltonbroeders!
Ze wonnen ook nog met voetbal.

veel ruimte en lekker om
in te slapen.

De duinen... We wandelen ieder een kant op. Ad gaat 5 km. verder een bergje beklimmen. Ik hou 't bij de duinen, en ga terug na 
1,1/2 uur. Geen water bij, dus met droge keel door de [woestijn] ben ik blij het kamp te zien.

En dan aan de rand van de duinen sta ik ineens tussen gigantisch veel 
nesten Gru Gru's / KRAANVOGELS!!!!!! [Wat later blauwe reigers blijken te zijn... bedankt Willem!] :-(

Deze die over vloog hoorde ik
gru-gru zeggen!

Toch wel mooi...

Ik krijg rillingen over m'n hele lijf.
Ik heb ze gezocht in Frankrijk, en in Japan wilde ik ze gaan bekijken op Hokkaido!
In Rusland zagen we de zwart met grijze vleugels in kleine groepjes. 
En nu diverse bomen met wel zo'n 8 nesten per boom. De jongen zijn inmiddels
groot en uit gevlogen. Mooi he Fransje?

 

En bij zonsondergang even terug voor dat ene extra. Heb natuurlijk veel meer foto's gemaakt maar zal jullie niet teveel belasten
met mijn passie voor deze beestjes.

Ik zal mezelf eens laten zien. Kijk maar snel naar hoofdstukje : UlaanBaatar.... We hebben de eindstreep gehaald!