22.02 Ik ga met de bus van Kôchi naar onbekend gebied.....
Maar via google-earth zag ik mooie foto's van een hotel die ook pelgrims opvangt in een goedkoper bedje!
Ff inzoomen en via foto's en logo's zie je waar er hotels te vinden zijn! Simpel, dat internet....
Zag ook dat ik zo'n 4 Km. moet lopen met de rugzakjes vanaf het plaatsje Usa. . . berg op! :-( minder....
De pelgrim Kukai houd alles in de gaten. Vanuit z'n achterhoofd ziet hij het hotel te liggen. Lodging house Tosa & Villa Santorini!
dat wordt weer kleren wassen...
10% stijging... Bijna Alpe d'uez, Werner-san!
Je waant je echt in griekenland. De eigenaar Koji-san is 4 x op Santorini geweest en heeft het allemaal zo grieks mogelijk gemaakt.
Je ruikt zelfs griekse kruiden uit de keuken.
Echter slaap ik in het lodging-huis Tosa.... Iets minder duur! (Pelgrimsbed)
Een iets ouder gebouw dan de Villa santorini. Maar met de beroemde Japanse onsen!
Na een uur bergop met - nu nog maar 20 Kg. aan bagage, want ik heb precies 7 Kg. met de post naar huis gestuurd, is het wel erg prettig in zo'n onsen uitkijkend over the big ocean!
En je hebt contact op een slaapzaaltje van 6 bedden. Pelgrims die de lange wandeling maken krijgen vlgs. mij gratis onderdak.
Deze heer laat me zijn pelgrimsboek zien. Hij loopt en rijd hem nu voor de 15e keer!
Bij een tsunami is dit biggetje, oftewel wild zwijn aan komen wandelen en wordt nu netjes opgevoed door Koji en z'n tuin-knecht.
23.02 Ik bezoek de tempel Shoryuji!
Nr. 36 op de route van 88 tempels.
k zal jullie de vele foto's besparen...
Maar moest wel weer up and down!
Dit is het uitzicht terugkijkend op Usa.
Onder aan de kust is het om de 10 minuten prettig en onprettig! Een Boeddha-beeldje waakt voor onheil.
't Is raar, maar om de zoveel minuutjes komt er met veel geweld meer water aangespoeld. Net een kleine tsunami!
Er kan hier in de zomer ook niet zo goed gezwommen worden.
Maar er spoelen wel mooie schelpjes aan en koraal!
24.02 Ga de andere kant op wandelen! Ik heb contact gehad met een Nederlander die hier zo'n 25 jaar woont. Dat was via een hotelmedewerkster in Kochi-stad! Echter kan ik pas zondag 26 Feb. terecht, zo'n 2 uur rijden hier vandaan!
Dit aanhorend geeft Koji-san mij een kadootje. Ik mag gratis nog 2 dagen overnachten in een pelgrimsbed en hij brengt me hoogstpersoonlijk met z'n Merc. naar Yusuhara waar ik een Washi-workshop mag bijwonen. (Later dus meer)
Dus ff de bergen in en maar kijken waar ik uitkom.
Kom af en toe een pelgrim tegen. In dit geval een erg jonge dame. Ze doet de 1400 Km. echt alleen en á pied!
Petje af! Oh nee, ophouden voor de spirituele bescherming van Kukai-san.
Heb nu 1.5 uur gelopen door de bergen. Da's 6 km. Ga het dorpje Ikenoura Port bezoeken. Nog eens 2 Km. naar beneden aan de kust. Ik weet dat ik nog terug moet, dus ga ik niet verder......
Knietjes niet teveel belasten!
Prachtig weer, dus ook prettig rustig werken tussen de bootjes. Een echt vissersdorpje.
In al die dorpen zie je hetzelfde. Bijna geen jeugd aanwezig. Ze trekken allemaal naar de big city!
Mooi weer om even uit te varen... Het wordt lente!
Een betonnen muur met dikke stalen sluizen beschermen het dorp tegen tsunami's!
Maar ja, niet tegen die van 10 m'. hoog...
En als die oudjes, die er nog in het dorp zijn, de berg op moeten?! Je hebt even de tijd... tussen een aardbeving en het wassende water....
Maar met een rolstoel.....?
In Ikenaura Port, zo heet het plaatsje, moet ik nog ff boodschappen doen. Spullekes voor de inwendige mens!
Overal gezocht en gelukkig was er 1 winkeltje in het dorp! En ze hadden nog brood ook....
Maar nen buitenlander, da's wel iets aparts, dus gelijk wat vrouwkes op de proppe!
Dag dames! Lijt wel 1 familie (3 generaties dan)...
Wel leuk, zoveel aandacht! In Deurne kieken ze oew ok noa! mar dan anders...
Ander vrouwelijk schoon en iets ruiger zie ik op de weg terug!
Ff uitpuffen van een plezierig motorritje door de bergen aan zee... Met dit weer.
Zelfs d'n arend vindt het mooi.
Een prima picknick-plek hoog in de bomen met deze uitzichten.
Met een heerlijk groene-bonen-pasta-broodje
uit Ikenaura Port!
Nee, 't zijn hawks, tombs in Japans...
Ik loop een stukje verder en zie een arend heel mooi boven me komen vliegen met het zonnetje van de goeie kant. maar ik hoor ook nog een ander geluid!
Hij kijkt ineens naar links.....
Een gekrijs en nen andere vliegt met z'n klauwen op hem af. (tenminste ik denk dat het mennekes zijn, of zijn alleen vrouwkes zo lelijk tegen mekaar!)
Ze tuimelen naar beneden. Het gaat te snel voor mij om het goed in beeld te krijgen, maar deze laatste... daar ben ik wel blij mee!
Terug in het hotel laat ik de baas: Koji-san de foto's zien. Hij is ook fan en laat me zijn nieuwste creatie zien in het bos. Een mooie tree-top vlonder om er te mediteren met uitzicht over zee en om naar arenden/havikken te kijken. Die zitten er 10-tallen.
Later krijg ik nog een rondleiding in het Griekse dorpje. 't Is echt net Santorini met Griekse keuken en tot in de details hetzelfde.
Hij verteld me dat het ook een binding is met Santorini omdat dat destijds ook voor 1/3 vernietigd is door een aardbeving met als gevolg een vernietigende tsunami op het Minoïsche rijk van Knossos/Kreta1
geen woorden voor!
Bij mijn vertrek toont een mede logé een ander huisdiertje van Koji-san!
26.02.2012
Koji-san brengt me naar Yusuhara (2 uur met zijn Merc.) Voordat ik daar opgehaald word door Chika, de vrouw van Rogier Uitenboogaart die samen een zeer mooi plekje betrokken hebben 10 min. rijden buiten Yusuhara en daar een kunstenaarscentrum runnen genaamd Kamikoya, lopen we een rondje door 't dorp.
Je kan hier een oud pad volgen dat gebruikt is door Ryoma een samourai die zo dit prefecture kon ontvluchten om z'n beroemde daden te verrichten Japan te veranderen in wat het nu is!
In een oud huis zie je mooie schuifpanelen bezet met washi en schitterend beschilderd.
En dat washi-papier heeft nu weer te maken met de kleine workshop die ik ga doen tijdens mijn verblijf bij Kamikoya.
Dit is Japan op en top!
Door het zuivere bronwater krijg je het zuiverste papier. En er stroomt wat water door deze valeien. Hier is het begin van Japans beroemdste rivier: De Shimanto-Gawa!
Hey, leuk een Sumo-ring in open lucht. Nog nooit gezien....
Gelukkig loop ik af en toe helemaal verkeerd, en kom dan leukere dingen tegen!
Zoals een garage-box!
Dit zijn dus de mannen die Japan hebben verandert!
Geloof in de 19e. eeuw!
Mooie plek voor een tuintje en zelfvoorzienend te zijn.
En opvallend veel design-gebouwen van voornamelijk hout.
Zoals ook dit hotel waar ik bij de zoon van Fam. Uitenboogaart mag wachten voor transport.
Nagekeken door de oudjes van destijds in beeldvorm
En in een straat een wijze meester.
Zo ook de uil... Lao Tse's TAO! Ben hard in de leer...
Op weg naar een zeer fraai plekje van Shikoku. Het kunstenaarscentrum: Washi studio Kamikoya.
De Nederlander Rogier Uitenboogaart runt hier samen met zijn Japanse vrouw deze studio. Een chique Guesthouse met een keuken uit moeders achtertuin en de mogelijkheid een workshop te volgen in het maken van Japans beroemde washi!
Helaas kan ik maar 1 nachtje blijven en een ochtend meedraaien in de workshop, maar ik proef de sfeer en zit in een plekske van Japan zoals ik het me gewenst had.
Tatami, futon, washi-papieren schuiframen met de Yukatan aan in een schitterende vallei aan de bron van een rivier waar washi gemaakt wordt door een Nederlander! Hoe fraai wil je het hebben!
Overal in huis is washi-kunst te bewonderen.
Rogier woont al meer dan 25 jaar in Japan en begon zijn washi-avontuur in het mekka van Washi-Japan: Tosa en Ino op Shikoku-eiland.
Uiteraard krijgen we eerst d.m.v. een rondleiding uitleg over hoe en wat.
Samen met 2 dames uit Kôchi en Yokohama resp. een fotografe en tijdschrift-uitgeefster.
Zij zijn zo vriendelijk om me na de workshop een lift te geven naar een station.
Washi wordt gemaakt van de bastvezel van de mitsumata en de kozo (papiermoerbei)!
De takken worden gestoomd in een houten ton waar ook tegelijk broodjes en aardappelen mee gestoomd worden voor na de arbeid de inwendige mens te verrijken.
In de werkplaats staat alles klaar!
We moeten natuurlijk wel aan de slag...
Eerst de pulp van de bastvezel tot moes slaan...
Met een vakkundige slag worden de vezels losser en uit elkaar gehaald.
Dit is al een belangrijk proces. In ijskoud water kun je zien of de vezels bijna opgelost zijn of dat er nog klonten aan mekaar kleven.Daarna wordt er neri aan toegevoegd. Da's een slijmerige substantie van de tororo-aoi/wortel.
De vormen liggen klaar met een zeef daaronder waar het mengsel ingegoten wordt.
En dan begint het beleggen naar ieders kunstige inzicht met gestorven bosprodukten!
Echt mooi om dit te leren. In NL wilde ik al zo'n workshop volgen onder mijn schilderleraar maar er was te weinig belangstelling.
Ik zoek hem straks weer eens op om dit verder een vervolg te gaan geven. Krijg genoeg inzichten in wat ik ga doen straks!
Om het papier straks enig kleur te geven zijn er verschillende mengsels gemaakt door Rogier van o.a. klei-produkten met vezels voor de finishing touch!
Dit is mijn creatie. Tussen 2 vezelpapiertjes wordt het papier geperst en gedroogd.
Later thuis bezorg in NL. Ben benieuwd.
Een afscheidsfoto van de workshop voor het uitzicht van washi studio Kamikoya!
Arrigato gozaimasu!
Neem treintje Uwajima en zie daar dat er zich al iets begint te vormen voor de aankomende bloesemtijd.
Zelfs zijn er al genoeg van die oranje bollekes aan de bomen. Al zal dat hier het hele jaar door wel zijn. 33e. breedte-graad!
En af en toe al echte bloesem. Vraag me niet naar de plantensoorten...
Loop zoals gebruikelijk maar wat rond omdat ik hier geen speciaal doel heb. In een winkelstraat hangt bij elke winkel weer een ander masker. (bescherming,voorspoed?)
Hier staat Uwajima bekend om. Stierengevechten. In tegenstelling tot Spanje worden hier de stieren niet op laffe wijze afgemaakt maar net als bij hanengevechten tegenover mekaar gezet.
Ik hoef dit niet te zien, dus een fotooke van internet....
dan is dit veel mooier... Een Japanse beeldhouwer die in Nederland werkzaam zou zijn heeft dit beeld gemaakt van..... Uwajima-castle. Spreekt voor zich maar toch wel erg modern.
Winkelstraatje uit en 2 op 1 rij!
Ik hoor dat men dan niet ziek hoeft te zijn maar dat men anderen niet wil infecteren. Stel dat we dat in Europa ook allemaal doen..... dan kan Wilders wel naar huis met z'n boerka-verbod!
29.02 > Matsuyama.
Met een local-train moet je af en toe overstappen en een uurtje wachten op de volgende trein.
dan heb je wat meer tijd om foto's te maken.
Scholiere in diepe slaap. (toch mooi en simpel uitgebeeld!)
Dorpke aan de kust. Ook wel ruig wonen, lijkt me.
In Matsuyama weer eens bewust geen hotel geboekt.
In een leeg hotel willen ze me niet hebben omdat ik geen Japans praat, althans niet goed genoeg. (word me uitgelegd door een vrouw die me helpt)
En dan kom je altijd veel te duur uit! daar willen ze je wel.... as ge maar betaald.
Wat rondlopen en weer vlug door.
01.03 met de longdistance-bus naar Tokushima. Daar is de ferryboat naar het Honshû-eiland.
Inspiratie voor washi-schildering!
Maar op gevoel boek ik in Tokushima eens 4 nachten. Het hotel bied mij nog 'ns een fixe korting aan. Hier is weer het gevoel en respect voor de pelgrim terug! In de buurt is nl. ook Tempel nr. 1 Ryozenji van de Pilgrimage to the 88 sacred places en daar sluit men de 1400 Km. tocht ook af. 2 maart!
Kom het station uit waar ook de busstop is en zie, wat ik denk, de eerste pelgrim!
Blijkt dat hij er elke dag zit en dus bedelt voor een bakske koffie.
Jeugd op straat met de fiets. Jeweetwel..
Loop weer rond voor fotogenieke kiekskes! (komt meer!)
Op de berg bij 't park stikt het van de reigers .. en het wordt lente!?!
Dus 't is druk in het bos!
Zelfs de kunst in het park heeft de lente in de bol!
Het zal wel een opdracht zijn van de juf! Snel over 't spoor.... anders.....
De dames die het hotel runnen laten mij zien wat er te doen is in Tokushima. Het festival is pas in Augustus. Zal ik blijven.. dacht het niet!
3 Maart ga ik een bezoekje brengen aan de 1e tempel van de pelgrimsroute.
Het pad staat duidelijk aangegeven (1400 Km. lang)
Op pad naar de tempel met zijn Boeddhistische symboliek krijg ik ook wat anders in beeld!
Voor Japanse begrippen... best een lekker kontje!
Later meeeer....
Deze dames starten met de pelgrimsroute. Wie is er echt....
Zij laat in ieder geval zien wat er zoal nodig is om de route te gaan lopen.
(de meesten gaan met de bus... zijn ook al op behoorlijke leeftijd!)
Ik koop ook wat pelgrimspulletjes voor m'n eigen route naar huis.. ? waar?)
Oranje met paars.. valt goed op!
Voor vertrek ff een laatste groet!
Men dient bij elke tempel verschillende handelingen te volgen, anders raakt men echt niet verlicht....
Voor de tempel een mooi Boeddha-beeld.....
En dat andere mooie.....
D'r is niks ayakkes aan! Een mooie frisse jonge meid van de stad. Ze legt me uit dat die poppetjes van papier aan de goot hangen om het a.u.b. niet te laten regenen.
We trekken de rest van de dag met mekaar op. Ze hoeft toch ook niet te weten wat we schelen in leeftijd!
Terug in de stad gezellig koffie drinken en we gaan samen uit eten! (op mijn uitnodiging natuurlijk!)
Toevallig is de sushi nog niet open..... :-)
Een leuke afwisseling voor mij.
Normaal zijn de dames hier van beton, maar Ayaka is van een ander soort...
Het wordt steeds gezelliger en we zitten de hele tijd te schaterlachen....
Dus ik denk.... laat ik ze dat park maar eens zien met die mooie kunst....
En door een tuin wandelen met mooie bloesem!
Zodat zelfs de vissen uit het water springen van geluk!
Maar ik hield m'n fatsoen. 't was gewoon gezellig! Die vis is wel echt hoor!
Anders worden we zo in de gaten gehouden...
Een nestje bouwen, dat hoeft ook niet zo snel. Wat!...helemaal niet meer. Lang leve de vrijheid..
Een wandeling door een mooie tuin en....
aan trouwplannen denken is een beetje te not-done voor mij!
[ ze kijkt nu al zo grimmig! ]
Moet er niet aan denken....
So, Ayaka helaas weer naar huis....
's Avonds weer Raamen, maar samen met Herbert aus Bayreuth!
Hij heeft een kamer naast mij in het hotel en we raken aan de praat over het pelgrimwezen!
Is van Canada naar Spanje gegaan. Heeft daar 850 Km. gelopen naar Santiago de Compostella en voordat ie z'n vrouw weer ziet doet ie nog ff de pelgrimsroute hier op shikoku... 1400 Km. a piéd in 2 maanden.
Hij is koud 2 dagen in Japan, dus ik geef hem alvast wat tips en knowhow betreft praktische dingen. Zoals geld in een automaat stoppen, daar je ticket uit halen om in het restaurant je eten te krijgen...... Betaald voordat je iets naar binnen hebt gekregen.. Knap, die Japanners.
04.03 dagje markt voor de afwisseling.
Pottery is ook zo'n typisch Japanse specialiteit.
Veul antiek natuurlijk. Kan niets speciaals kopen als je met een rugzak reist. da's onhandig.
Als misschien wat typisch Japanse vieze boekjes die je tussen de schilderijen van Cézanne en Gustav Klimt vind! :-)
Maar als men al een tekkel verbied er naar te kijken, laat ik het ook maar!
Een bedelaar zijn! Dat heeft toch ook z'n mooie kanten...... Rustig van alles gaan zitten bekijken...
't Is weer tijd voor d'n oversteek... Ga Shikoku verlaten en neem de Nankai-ferry van Tokushima naar Wakayama/Honshû. Daar de trein naar tanabe waar ik bij oude bekenden ga blijven t'm. de bloesem.....
We varen in de buurt van de Naruto Kaikyo straat tussen Shikoku en Awaji-shima eiland.
daar zijn de beroemde waterdraaikolken. Ze komen in deze tijd van het jaar minder voor dus heb ik geen moeite gedaan ze te zien. Wel via de Nankai-ferry web-pagina deze mooie foto's!
Shikoku is een prachtig eiland. Misschien ooit toch die pelgrimsroute....
Toch weer apart. 2 uurtjes met de ferry en iedereen gaat gelijk slapen (11 uur 's ochtends). De boot in Japanse stijl!
ZEN en Japanse cultuur van daisetz T. Suzuki-san
Vervolg vanaf 5 maart 2012 Hoofdstukje Sakura/bloesem...