Vrijdagavond j.l. om 21 uur krijg ik een uitnodiging van mijn buren Katja en Pjotr, de wetenschappers van Boeddhistische teksten en Sjamanisme in Mongolië, om een weekend mee te gaan met Russische vrienden van hen die hier werkzaam zijn op de Russische ambassade. We vertrekken de volgende dag vroeg met Russische dienstauto's met diplomaten-kentekens. Dan hoeven we nergens tol te betalen en kijken de Mongolen wel uit om iets uit te halen tegen ons buitenlanders!
Ze zijn met z'n 4en en allemaal in de 20. Dus ongeveer mijn leeftijdgenoten. ;-)
Alec is onze chauffeur en is gewend de hele dag door te rijden.
Al snel zitten we op een Mongolian road tegen de strop in te rijden van een
horse-race contest in voorbereiding van het Naadam-festival.
Door de autoruit een foto,
want ff stoppen, daar is geen
tijd voor.
Blijkt dat het toch wel ff rijden is.
Onderweg bezoeken we een
oud fort uit de 11e eeuw.
Dus voor Djenghis Khan!
Met een aparte opbouw van de stenen.
Als bouwkundige vroeger zou dit zeer
interessant zijn!
Niet iedereen heeft stenen als hobby
om naar te kijken!
Deze collega's blijken echter ook een echt koppeltje te zijn. Boris en Stasja.
We komen bij een groot meer en zien veel paarden de hele dag in het water staan. Door de warmte wel zo lekker.
Alles is herkenbaar voor mij.
Ben hier in 2007 geweest met
Sawadee-travel.
We zien veel gieren die ergens op zitten te wachten...Echt indrukwekkende beesten.
10 tallen zaten er zo door het hele veld.
Lunchtijd in de oude hoofdstad van Mongolië. Charchorin, waar we morgen terugkomen.
Dit zijn v.l.n.r. Katja, Tanja, Stasja, Boris, Piotr en Alec.
Wat ook zaak is dat vanaf deze week, nu de benzine op rantsoen is. We moeten dus overal tanken waar we tanken kunnen.
Op verschillende stations is geen benzine en op andere is 20 ltr. het maximale wat je krijgt. Voor zo'n 1200 km. rijden is het vinden van een tankstation in elk dorp een eerste vereiste. 't Blijft wat hier in Mongolië!
De rivier laat hier al het diepe uitgesleten landschap zien.
Weer dezelfde plek als in 2007. Klopt he, Yvonne enne Maurice?
We zijn richting waterval waar we gaan overnachten.
Erg moeilijke weg om er te komen.
Door vulkanisch gesteente met niet
al te best uitgeruste personenwagens
is het moeizaam rijden en al donker
bij de aankomstplek van het kamp.
Veel meer gerkampen als destijds, maar
de Russen doen het op hun manier!
We slaan 2 tentjes op en ik mag in de auto slapen... :-( Achteraf wel het prettigste.
We moeten nog dineren om 22 uur. Alsjeblieft, ingekocht in een supermarktje van Charchorin....
Brood, augurken, vis in tomatensaus, bier
en ---------------- >
Zo spreek je het uit!
Met elke keer zo'n staal
glaasje achterover slaan,
en gelijk een augurk of
visje na, merk je helemaal
niet dat er alcohol in zit.
En het slaapt uitstekend! :-)
Drink normaal niet zoveel alcohol, maar vanavond pas ik me aan en
het viel best mee. 'T is gewoon water. (vwoe-oda, lijkt op mekaar!)
Die het warm krijgt trekt z'n
shirtje uit!
En 's ochtends word ik ff wakker met zonsopkomst.
Blijft prettig om te zien.
Sta vroeg op en heb gelukkig nergens last van.
De overigen pas na 9 uur.
Dus de boer op!
Erst Ad z'n techniek van fotograferen!
Achter ons zit een boer die net bezig is z'n veestapel te melken.
Men laat het kleintje drinken, gooit hem daarna in een weidebak en melkt de moeder voor eigen consumptie!
Die vrouw ken ik nog van 4 jaar geleden. Ik zie het aan d'r ogen.
Maar of zij mij herkend?!
De hele familie is al vroeg bezig.
Ik ging rond half 8 en zag deze bedrijvigheid.
Als de russen bijna wakker zijn ga ik met Piotr en Katja alvast op zoek naar de waterval.
Ja, 't is nog steeds dezelfde!
Blijft mooi om te zien. Ik vind nu
helaas geen weg naar beneden.
Er is wel wat verandert...
Ik krijg er dorst van. Het is te koud om
er ff in te springen.
Buiten overdag wel 25˚c.
Wel leuk om hier te zijn. Water heb wel wat!
We gaan verder terug naar Charchorin.
We zien allerlei vriendjes onderweg...
Hou 't maar op een sqirl. Ik ken z'n naam niet, maar we zien ze constant over de (weg) sjeesen.
De iets grotere variant [murmeltiere] zijn met uitsterven bedreigd. Ze zijn in 22 jaar tijd van 40 miljoen gereduceerd naar 5 miljoen. Het is een lekkernij hier en het bont voor de dasjes en jasjes.... Rangers zijn niet opgewassen om het hier te bestrijden, zoals op alle vlakken blijkt. Ik heb het idee dat Mongolië nog niet goed op eigen benen iets kan organiseren!
Dan eindelijk m'n grote vrienden... Ze zijn zo blij mij ook te zien en geven een dansvoorstelling!
Ik vind ze prachtig!
We arriveren in Charchorin.
Dit is de vroegere hoofdstad van Mongolië in de tijd van
Kublai Khan, de kleinzoon van Djenghis.
Hier bevind zich een aangepland grondgebied met een Gerkamp en restaurant
wat behoord tot een van de grootste nog levende legendes van Mongolië!
De Yokozuna Asashorio! Ook mijn held, want ik zou het liefst alle SUMO-worstel-wedstrijden willen volgen in Japan. Hij is sinds al een hele poos de grootste op dat gebied. yokozuna zijn is de grootste rang van deze shintoistische sport.
Door de bomen zitten er
zoveel vliegen dat het lijkt
alsof ik op een Zeilbergse varkensstal ben!
Z'n restaurant hangt vol met foto's van zijn prestaties! Hier zullen niet veel Japanners een bezoekje brengen.
Dit is voor veel Japanse vrouwen het
ultieme sekssymbool!
Z'n eten in het restaurant was net binnen te houden....
Maar hij was blij met onze komst!
Bij de oude voormalige hoofdstad ligt ook de oudste/het eerste klooster:
Erdene Zuu Khiid. Dit bestaat uit 3 Chinese, 1 Tibetaanse -en een Mongoolse tempel.
Het oudste gedeelte stamt uit de 16e. eeuw.
Het mooiste gebouw.
De Tibetaanse tempel waar
lama's actief bezig zijn.
Katja en Piotr bestuderen
de oude teksten op de rollen.
Monument op een berg
waar de landgrenzen zijn
vastgelegd.
Ik zou 't liefst de lijntjes willen doorknippen, maar die mensen die dit regelen om toeristen zo'n beest om hoog te laten houden voor een fotootje zijn afhankelijk van die inkomsten. Dus wanneer is het goed? De hele dag in de hitte aan zo'n draad!
Ik maak maar een foto met telelens zodat ik er niet zo echt bij hoor!
Om het jullie te laten zien....
Okay, voor de dames! Dit is Mongoliës belangrijkste
beeldhouwwerk --- >>>
Yes, en de Russische manier om de hele dag te kunnen blijven autorijden!
's Morgens en tussen de middag een wijnglas vol wodka met de hele dag
door Redbull uit Thailand of andere energiedranken. Dan blijven de ogen
stijf open staan.....
Wat waren we blij om om 1 uur 's nachts (Mongolian roads) veilig te arriveren in UB. ;-)
Een andere mooie steen is te fotograferen in Terelj zo'n anderhalf uur met de bus om 9 uur 's morgens ten NO. van UB!
Daarna is het wachten op de avondbus terug.
Ik kies daarom maar voor een foto uit de Lonely, dat kost iets minder tijd..... :-)
Digitaal foto's maken kan ooit handig zijn... [voor luie mensen]
Dinsdag 5 juli lopen mijn buren en ik naar 't treinstation
om te kijken hoe of wat naar de Gobi-dessert te gaan.
Katja moet zaterdag voor haar werk ff een weekje weg
en wil nog graag de woestijn in op zoek naar een aparte
tempel.
Om half 5 vertrekt de enigste mogelijkheid naar Shaynshand een stadje in zuid-oost Gobi richting Chinese grens. Dat houd in dat we om 2 uur 's nachts arriveren en dan op zoek moeten naar een hotel.
We gaan en 't is een zware zit. Alleen nog in een coupé met 10 mensen!
Er wordt veel gekaard en weggelopen...
en steeds zatter terugkomen.
Stiekum wodka drinken, dus 's nachts
veel problemen tussen het Mongoolse
volk omdat de meesten niet meer kunnen
lopen...
Er staan auto's aan 't station die ons voor bijna niets nog naar een naamloos hotel brengen en de volgende dag willen ze onze gids zijn en als taxi fungeren.
De bedden zijn meer houten planken en de volle condooms liggen nog onder het matras! Met tevens 's morgens een prachtig uitzicht.
vlgs. Piotr een scene uit Mad Max!
5000 Tugrik is te betalen.
bijna 3 euro/bed.
De chauffeuse laat ons eerst haar kroost zien.
Het is een heus afscheid... We hoeven vlgs. de Lonely Planet maar een half uur te rijden voor een ger-kamp te bespreken en een klein uurtje naar de tempel. Rondkijken en dan weer terug! Het pakt echter iets anders uit.....
Soms is er begroeiing maar je hebt ook erg kale vlaktes in de Gobi.
Zandduinen zijn te ver weg voor ons. Ze liggen in midden-zuid Mongolië en kunnen 800 mtr. hoog worden.
vertrouwde blik, dus zij weet de weg wel!!?!
Erg mooie uitzichten, maar
rijden we de goeie kant op?
Na zo'n 3 uur ploeteren en compleet de verkeerde kant op gereden te zijn, 2x de auto uit het zand getild te hebben (super licht wagentje), vraagt ze de weg richting tempel aan gelukkig wat mensen die een water-well aan jet aanleggen zijn voor hun dieren.
En na weer verkeerd te rijden en vast komen te zitten, uiteindelijk de tempel...
Khamryn Khiid! Opgezet in de 1e helft vd. 19e. eeuw door
monnik Noyon Khutugt Luvsan Danzan Ravjaa.
Een erg moderne monnik die zeer begaafd was in creativiteit op allerlei gebied.
Hij schilderde, componeerde, dichtte, schreef toneelvoorstellingen enz.
Hij creëerde in dit gebied
waar een zeer speciale energie hangt (ook vanwege de verschillende mineralen
in de grond) zijn eigen "Shambala" wat ook die naam heeft gekregen! [toch...]
Veel ruimte in de Gobi om
iets neer te zetten.
Als je in de ogen kijkt en tegelijk het 3e oog waarneemt, kun je een energie voelen.... Bij mij is het er direct!
Mooi in nieuwe lak geheel gerestaureerd. Midden in de woestijn.
Dit schrift zijn m'n buren dus
allebei machtig.
Ook het tibetaanse schrift en
het sanskriet! Petje af.
Reliëffen binnenin het gebouw.
Een heel speciale plek zijn de grotten waarin de monniken de "Tantra" beoefenden. Het allerhoogste!
Een erg speciale plek waar je echt een bijzondere energie voelt... en op m'n foto zie ik weer wat kleine Orbs rondzweven.
Dit is onze 27 jarige chauffeuse Irkisachl uit Shaynshand die ons vertelde, na het avontuur in de woestijn, ook nog eens in dit tempelcomplex geboren te zijn en hier haar jeugd doorgebracht te hebben. En dan de weg niet kunnen vinden door de Gobi! Okay...
Mongolen maken zich wat dat betreft niet druk!
Een lama-gids van een groep Mongolen die ieder voor zich met ons wilden poseren.... Wat, buitenlanders! Nooit gezien, en van die lange!
Het gebruikelijke kloostercomplex.
Er werd een afspraak gemaakt met een lama-monnik voor Katja's werk om hem te intervieuwen over oude Mongoolse Boeddhistische teksten. Het klooster werd speciaal voor ons open gemaakt om ze ook te mogen inzien.
Weer eens wat anders!
Vraag me niet wat er staat!
Katja leest het zonder na te denken!
In het gerkamp voor de overnachting ga ik het enkelbotjes-spel aan met Sonja uit Hong-Kong en haar Mongoolse gids!
Geiten-enkelbotjes worden hiervoor gebruikt. Zij hebben 4 zijden: het paard, de kameel, het schaap en de geit natuurlijk. Gooi alle botjes op tafel en net als knikkeren mag je met 1 botje alleen een ander raken waarvan het dier hetzelfde is. Simpel toch! En dan volgen er tijdens het spel steeds meer regels waardoor de Mongoolse, die het ons uitlegt, uiteindelijk wint! ;-) Kostte alleen een fles bier....
Veel wind en erg wisselend weer. Is prachtig om te zien wanneer je 20 á 30 km.
om je heen kunt kijken. En een sterrenhemel 's nachts. Dat hebben we nog nooit
gezien in NL!
Wachtend op onze chaufeuse de volgende dag ging ik op zoek naar een schorpioen. O.a. het symbool van die monnik!
Kwam alleen dit beest tegen. Weet niet wat het is!
Yin Yang, door bepaalde fases
heen voordat het geluk....... :-)
Of is het een voorspelling binnen nu en 2 jaar! ;-0
Terug in Saynshand ontmoet ik
deze goeduitziende plantsoenendienst-dames die mij uitnodigen een foto te maken.
Maar dan ook van die mooie ogen!
Leuk als ze zo naar je lachen!
Meestal krijg je een buitenlander- met-veel-geld-blik!
We lopen naar het station voor de nachttrein terug naar UB.
Onderweg deze tempel en nog het museum van Danzan Ravjaa bezocht!
De oude tijden blijven hier in stand gehouden zo te zien!
En ook hier weer een dame die allerlei poses aanneemt on high heels voor een mooie foto! In UB kom je er maar weinig tegen.
Shaynshand vanaf een berg.
Mooi overzicht!
Een mooi maar ongemakkelijk station, of ligt het aan de mensen!
Deze man bleef uren schooien om een sigaret!
Totdat ik maar een foto van hem maakte.
We zitten uren op het station en hebben gelukkig ons kaartje al.
De Mongolen noemde ik de hele tijd boeren.
Omdat ze ontzettend lomp zijn, maar hier kwam ik op een ander woord. Wilden. Het zijn net dieren die na 4 dagen een drinkplaats vinden.
Sommigen staan netjes in de rij maar als de rij te lang wordt gaat iedereen die later binnenkomt gewoon vooraan zich ertussen wringen zodat de nette Mongolen in de rij nog ff een paar uur langer mogen wachten.
Zo is het ook met auto's in het verkeer. Men blijft z'n auto net zolang tussen rijen wringen om eerder die rotonde of kruispunt over te steken. En rood stoplicht of zebrapad! Dat kennen ze niet want ze zijn heel wat meer met hun auto dus je moet altijd ontzettend oppassen. Ze rijden vol snelheid gewoon door, of je nu door groen rijd of over wilt steken.
Aparte ervaring!
Maar goed, daar zijn we natuurlijk al aan gewend. Meer als een maand hier!
De trein komt eraan!
We hebben nu slaapplaatsen
gekocht om dat het 11 uur treinen is vanaf 9 uur 's avonds.
Wel zo prettig!
Vrijdag 8 Juli.
Weer veilig in UB.
Snel worden we zo dadelijk weer op de feiten gedrukt!
Hier het station van UlaanBaatar.
Met voor het station een plek
waar Airag verkocht wordt.
[ verse paardenmelk ]
Maar op de Peace Avenue een triestere blik!
Ik liep er eerst zonder het te zien aan voorbij. Maar Piotr maakte mij erop attent!
Ik dacht een zwerver die een doos heeft gevonden om in te slapen. Piotr dacht een dood kind!
We weten het niet. Ik wil het toch laten zien. Dit is ook Mongolië en op heel veel plaatsen op de wereld. Yin Yang!
Straks weer iets leukers, hoop ik.
Katja gaat voor een congres naar USA, dus Piotr en ik een avondje stappen!
half uurtje live-music in de Mongolbar.
Maar het blijkt buiten een beetje geonweerd te hebben met een niet alledaags buitje!
De hele weg moeten we ons door een ondiep zwembad sleuren.
Dit is nog erg ondiep, soms tot bijna de knieën staat het water in de stad.
Blijkbaar werkt het rioolsysteem toch niet zo goed.
Echt overal is niets meer te zien van stoepen of straten.
En putdeksels van zo'n 70cm.
worden hier veel weggehaald
vanwege de ijzer/kilo-prijs.Dus je ziet auto's in zo'n gat rijden...
Maar ja, de zwervers zijn om een of andere reden bij ons binnen kunnen komen en liggen vredig te slapen in het traphalletje!
De wodka is op, dus geven we ze nog wat extra sterk water met wat Mongoolse lekkernijen!
Zoete en zure paardenmelk-produkten die de echte Mongool erg lekker vind.
Saikhan amraarai!
Zugeer zugeer...